ازدواج عقدی است که صبغه و شائبه معنوی دارد و نمی‌توان آن را معامله‌ای دانست که هر یک از طرفین سعی در حفظ منافع خود و کسب سود بیشتر دارند. بنابراین، طرفین حق ندارند به یکدیگر دروغ بگویند یا خود را برخلاف آنچه که هستند وانمود کنند، اما گاهی رفتار یا گفتار فریب‌کارانه یکی از طرفین عقد هنگام عقد یا قبل از آن، گاه طرف دیگر عقد را آن‌چنان مغرور می‌کند که وی درباره اوصاف همسر آینده‌ی خود دچار اشتباه میشود. بنابراین، پس از عقد و روشنشدن حقیقت، دیگر حاضر به ادامه زندگی مشترک نیست و خواهان انحلال آن میشود. در پژوهش حاضر ارکان تدلیس، عناصر، اقسام تدلیس و شرایط تأثیر آن بررسی میشود. نتیجه این پژوهش این است که حقوق ایران بر مبنای فقه امامیه علاوهبر ضمانت اجرای مدنی، ضمانت اجرای کیفری نیز برای تدلیس در نظر گرفته است، اما حقوق افغانستان که متکی بر فقه حنفی است ضمانت اجرایی پیشبینی نکرده است.
)