تابعیت به عنوان یکی از نماد های حقوق بشر، ارتباط تنگاتنگی با برخورداری از سایر حقوق انسانی و بشری دارد تا جایی که هیچ یک از دیگر حقوق بر تابعیت برتری ندارد. این حق در نظام حقوقی اسلام و نیز نظام حقوقی بین الملل جایگاه ویژه ای دارد. نوشتار پیش رو به توصیف و تحلیل تابعیت از منظر اسلام و حقوق بین الملل می پردازد. در این راستا، ابتدا به بررسی مفهوم شناسی تابعیت،اسلام و حقوق بین الملل سپس به بررسی حکم تابعیت براساس خون و خاک در اسلام و حقوق عرفی، چگونگی کسب تابعیت در اسلام و حقوق بین الملل و منابع آن از جمله آیات و روایات در اسلام و اسناد بین المللی حقوق بشر را برشمرده و پس از تبیین تابعیت درمعنای حقوق عرفی در اسناد بین المللی حقوق بشر، به تفصیل مواردی از این اسناد همچون کنوانسیوانسیون کاهش موارد بی تابعیتی و کنوانسیون اروپایی تابعیت، پرداخته و در نهایت درمی یابد که تا بعیت در اسلام با ابتنای بر ایمان و پیمان در مقایسه با تابعیت در حقوق بین الملل مفهوم گستره تری داردو تنها نوع سومی از تابعیت در اسلام که به طور ضمنی در منابع نقلی یاد شده، منطبق بر قوانین تابعیت در حقوق بین الملل خصوصی است.
)