توسعه جوامع امروزی زمانی محقق میشود که همه توانمندیها و استعدادهای آن بالفعل شود. حضور و مشارکت زنان که نیمی از اجتماع را تشکیل میدهند نقش انکارناپذیری در این فرایند دارد. اسلام مکتبی است که قوانین و احکام خود را براساس رشد و کمال نفسانی و پرهیز از مرزروی استعدادها استوار میکند. بههمیندلیل ضوابط و معیارهای دقیقی را در زمینه ارتباطات زنان و مردان برقرار کرده است. اشتغال و حضور زنان در صحنههای اجتماعی خواهناخواه به گسترش این مراودات و ارتباطات میانجامد. در احکام شرعی و قوانین مبتنی بر شرع، چگونگی این معیارهای منطقی و ضرورت اشتغال و حضور اجتماعی زنان مطرح میشود و اینکه قوانین فقهی و حقوقی چه محدودهایی را در مورد اشتغال زنان ترسیم میکند. با بررسی آیات و روایات میتوان به این نتیجه رسید که اسلام هیچ منعی نسبت به اشتغال زنان ندارد. هدف از نوشتار حاضر بررسی جایگاه اشتغال زنان در افغانستان است که بهصورت کتابخانهای تهیه و تنظیم شده است.